Lecturas

En seguida del darrièr mieu article, vos vòli parlar d'un autor fòrça connegut Denis Lehane. Es un American (encara un!) e es un autor de policièr e de "thriller". Pensi que coneissètz un de sos libres Gone Baby Gone, perque foguèt adaptada en film dins las annadas 2000.

Mon nòu ostal, l’Arena

Es francament estranh, me sentiguèri persecuta aquesta dimenjada. Anèri al Campionat de França de Judo, a l’Arena (benlèu vau i plantar mon tibanèl, coma i soi cada dimenjada). D’un còp, vegèri sul tablèu qu’anonça los combattans « J.Boudou ». A ! Pas possible ! Quora acabi de lo legir, aquel pichòt afirolat me seguís ! D’accòrdi, es pas lo meteis tipe, de tot biais lo que soi a legir es mòrt donc es pas brica possible que me seguís…Quora lo legissi pas, Bodon ven a ieu .

     Per informacion si avètz vist de Judoca sonqu’a la televison, vos arresti sul pic : totes son pas pichòts. N’i que fan vertadièrament paur, subre tot dins la categoria del mai de 100kg pels òmes! Semblan a de sumo, mas son en quimonò (Laux aima pas los sumos perquè ne fa pas la traduccion). Quora se metan a bolegar, me fan passar a un film al ralentit ! Mas lo pièger del pièger son las femnas, categoria mai de 80kg. Alara aquí son tan grandas que sembla pas naturala, e  fan de combats fòrça impressionan. M’agradariái pas una segonda d’èsser a lor plaça, perqué se giblan de totes los costats ! Aquò bolega !
     Coma i anèri amb d’amics esportius (son en especialisacion Judo) an testats sus ieu, lo ser, una molonada de presas de Judo ! Vos conti pas la seguida perqué ai apres mai d’un biais de m’esclafa per terra (n’ai de blavairòls). Coma sèm esportius (ieu benlèu mens qu’eles) faguèrem una correguda dins los escalièrs, e lo lendeman, Dimenge, quora nos sèm retrovats davant l’Arena, aguèrem totes un mau de cambas afrós ! Èra sonque detz oras, es a dire la debuta de nòstra jornada !

     Vau pas vos mentir, vau pas me tornar metre a Judo. Mas vertadièrament, d’agachar d’espòrt me dona enveja, de mai en mai, d’en far ! Coma soi motivada, anèri fa doas setmanas a la piscina, dijòus aprèp lo cors de Melania. I anèri amb mon amiga Nadou que fa de natacion dempuèi qu’es pichòta. Èra francament risolièr ! Ieu quora nadi, sembla a pas res ! Alara Nadou me faguèt un programa especial per ieu : 25 longors del bassin de 25m. Ne faguèri en braça, d’autre en crawl e aussiguèri Nadou s’espetar de rire perquè ma nada semba a res ! Alara, me donèt de conselhs per nadar coma los vertadièrs nadaires (los que fan paur als J-O  perqué sembla qu’alenan jamai). Bon espas encara aquò mas benlèu un jorn arribariái a nadar d’un biais mai espòrtiu o mai academic !

Lecturas

     Sabi pas se vos rappelatz de mon primièr article, èra sus un libre de Michaël Connely que se sonnava « Les égouts de Los Angeles ». Ara, coma lo libre m’aviá passionat, n’ai legit d’autre, e soi pas brica decebuda ! Es totjorn tan plan, i a de suspens e d’enquista estranha (tot ço que m’agrada !). Lo problema, es qu’ai pas legit los libres dins l’ordre de parucion (pas cap de commentaires se vos plai). Donc ai mai d'un problèma de còps per comprendre plan tot çò que se passa. Coma soi una gentila filha (subretot vòli pas que tot lo monde faguèsse la meteissa errora que ieu) anèri cercar la lista dins l'odre dels libres (son los romans ont Harry Bosch es l’eroï):

-Les égouts de Los Angeles

-La glace noire

-La blonde en béton

-Le dernier coyote

-Le cadavre dans la Rolls

-L'envol des anges

-L'Oiseau des ténèbres

-Wonderland avenue

-Lumière morte

-Los Angeles River

-Deuil interdit

-Echo Park

-A genoux

-Le verdict du plomb

-Les neuf dragons

Ara, n'ai legit tres, e soi a legir lo quatren (torna commençar pels primièrs) qu'es "La glace noire". De còps es dificil perqué sabi ja de causas que lo personnatge sap pas encara,mas es tan agradiu que los autres !Me sembla que l’escritura a cambiat dempuèi los primièrs, preferi l’estil dels darrièrs perqué es mai subtil e fin.

Lo BOTY

     Ièr de ser èra lo BOTY! Se avetz mancat aquò sera pas l’an que ven que podretz vos recobrar perqué èra lo darrièr còp en França ! Bon, se setz encara motivats, podretz totjorn anar en Alemanha. Sabi pas encara dins quina vila será, mas es l’escasença de far un viatge !

     Coma èra lo BOTY dissabte, aquesta setmana i aviá tot plen d’eveniments en ligam amb aquel. Ja per los dançaires amators i aviá un estagi tota la setmana (per las femnas e los òmes) de dança amb de professionals de Hip-Hop e Breakdance. Lo dijòus i aviá una conferència-debat l’aprèp miègjorn e lo ser un espectacle. Aque,l sèm anat lo veire amb una amiga, i aviá tan de monde qu’erèm pas seguras de poder lo veire ! Se composava en tres partidas, cadunas èran una creacion facha per una còla de dançaires. Las tres còlas èran Wanted Posse (an ganhat lo BOTY en 2001), Pockemon Crew (an ganhat en 2003) e Vagabond Crew (an ganhat en 2006 e 2011). Los tres creacion èran plan e entrainantas, avèm agudas una preferència per la de Pockemon. Vos daissi agachar un bocin de las tres…

Silence, on tourne de Pockemon Crew

Alien de Vagabond Crew

Revolution de Wanted Posse

      Dissabte de ser èra la granda finala per designar la melhora còla del monde ! Erèm quatorze millas dins l’Arena ! E francament i aviá una ambiança de folia, mai qu’un rescontre de fòtbol! Avèm fach tot plen de « Hola » (soi pas segura de l’escritura de « Hola »), e de dança ! E mai d’aquò los dos presentators m’an fach plan rire, perqué son francès, e l’un parla en francès e l’autre en inglès. Mas alara, cal l’ausir per lo creire, parla l’inglès coma una vaca espanhòla ! Francament soi pas un lum en inglès, mas èra força risolièr d’ausir de frasas que volon res dire(subretot que la serada èra retransmesa sus canal street).

     

     Dins la serada, i aviá un concert de « Beat Box », sabi pas se avetz ja ausit aquò, ieu m’estona qu’un sòl òme poguèsse far tan de bruchs differents dins lo meteis temps ! Aquel òme (se sonna Eklips) a capita de far tota plen de musicas connagudas, solament amb sa boca !

I a pas encara las videos sus youtube donc las espèri.

     Exitís d’autres competicions de Break Dance dins lo monde coma l’IBE o lo RED BULL BC ONE. M’agradariái d’i anar, mas bon es lonh (America o País-bas) e me cal pagar lo bilhete qu’a pas lo meteis pres que lo del BOTY. Benlèu l’an que ven farái un viatge en Alemanha, per veire encara lo BOTY !

Vos disi pas quina còla a ganhat, mas es lo primièr còp que se passa aquò ! Es una còla qu’a ja ganha, donc vos daissa devinar ….

Ai la mala astrada de demorar a la ciutat universitària...

    La dimenjada passada, soi dintrada a la ciutat universitaria e A ! Malur ! (òc èra un maluras) i avia pas pus internet ! Cadas detz minutas, i aviá un de mos vesins que veniá me veire « As internet tu ? ». Es dins los moments de crisi coma aqueles que rescontrèm nostres vesins. I aviá tot lo monde en defòra de las cambras, dins lo corredor a discutir sul bíais de resolver lo problema. AAaAa, mon cervèl s’es mes en marcha (la dimenjada fonciona en mòde economic) e ai appela lo monde que demora a la citutat per lo dire la marrida novela… Lo problema èra una copadura d’electricatat lo dissabte, qu’a tot fa petar. Mas amigas m’an dich : « Euh, Lisa te trufas de nos ? Avèm internet ! »

Es en aquel moment que me soi dicha : « Ara, i a un vertadièr problema ».

      Lo lendeman de matin, ai pres mon coratge a doas mans (la dòna de l’accuelh es aimable coma los cagadors) e ai demanda lo perqué del cossí. Dòna Cagadors (anèm la sonna coma aquò) m’a dich « Sabètz pas legir ? Divendres i aura internet ! ». Aviá rason, la michanta, sus un pichòt panèu de la talha d’una fuelha A4, amagat tot en naut (benlèu es per aquò que podiái pas lo veire) i aviá escrit aquò^^.

Brèu, internet es tornat dissabte. Ma bòstia mail èra clafida. M’agrada encara mens la dòna de l’accuelh. Lo temps de Cromanhon èra pas tan marrit qu’aquò.

    Coma un malur arriba pas jamai sol, la dimenjada passada èra 39-45 dins la ciutat. I aviá d’òbras, amb de trauc de partot, de tèrra e donc de fanga. De fanga defòra mas tanben al dintra dels bastiments (parlèm pas mai de las cambras). Lo matin èra lo concèrt dels martèls-picaires (« marteaux piqueur » es pas dins lo Laux ai inventat) e lo ser èra la piscina de fanga.

    En mai d’aquò, aquela dimanjada, mos vesins se son transformats (o soi segura) en pòrcasses. Las cosinas èran de camps de batalhas amb d’òli, d’aiga e de pasta de partot (los tres ingredients principals per cosinar per un estudiant). Los cagadors èra clafits de papièr blanc (papièr dels cagadors). Mas pas clafits sonque sul sòl, n’aviá de pertot suls murs, sul los cagadors (e dedins ço que fasiá un tap). E los corredors testimonián de la longa dimenjada de fèsta qu’aviá degut aver.

Brèu, demori dins de trencadas. Soi a torna far lo recapte per lo tresen cop. Vau me transformar en tuaire de vesin.

Halloween

     Bon, la tòca de las vacanças de Totsants per los mainatges es «Halloween » ! Donc, coma trabalhavi al centre de léser lo tèma èra aquel . Urosament per vosautres, m’avètz pas vista desguisada en mascla, o en gripet (remarcatz ai ja la talha d’un gripet) ! Èra una setmana agradiva coma èri amb los mai pichòts, avèm jogarem amb una dramaturgia/ una teatralitat, faguèrem un molon de jòc amb de desguisament, de coja  e los enfants èran força contents e meravilhats !

    Tot aquò per vos dire qu’aviam previst un grand jòc dinc lo vilatge per lo ser d’Halloween. Se sonava «  La sopa a la masca » e avèm cadun un ròtle per animar la serada (ieu deviái far paur al monde e tanben lor donar de bonbons se trobavan las enigmas que lor disián). Èra un grand jòc ont lo monde se copava en tres còlas per tornar trobar los ingredients de la sopa que venián d’èsser raubats (son los marrits animators qu’an desrobat los ingredients davant las gents !! Ahaha !). Se vos sovenetz plan (e se avetz lo meteis Mr Meteo poirrit) fasiá marrit temps de long, donc lo jòc del ser seriá (de nòstre vejaire) pas plan. E NON ! I aviá tant de monde que la plaça èra clafida de gens ! Podián pas mai circular dins las cadièras del centre del vilatge ! Francament, quand lo jòc foguèt finit, èrem espantat de veire aquela fola ! Coma foguèt un succès, l’anam tornar far l’annada que ven !

Se volètz veire lo subrebèl « Flash Mob » que faguèrem amb los enfants, los parents e lo public, vaquí  la video!

               Anatz èsser suspreses, mas es lo primièr còp de ma vida que festegi Halloween.  Jamai ai pas agut enveja e jamai l’ai festegit amb ma familha o mos amics. Per ieu las vacanças de Totsants (me fa rire lo mot Totsants en occitan e sabi pas perqué) èra l’escasença de cosinar en familha. Coma sèm de plan bon manjaires (de bons manjaires de bonas causas), Totsants èra lo moment de cosinar de cucurbitacèas, de far de sopas, de crèma de castanhas e de començar a far las conservas. E coma ai de la familha dempuèi de sègles (soi marselhesa dempuèi sonqueun sègle) dins la polhala, vos disi pas lo rambalh qu’aquò fa pendent las vacanças (sèm una familha de traficant de polhala Hahaha).

     Brèu, tot aquò per dire qu’aquesta annada festegèri Halloween dos còps, un amb lo centre e l’autre amb mos amics sus Montpelhièr e èra francament força risolièr de veire totes los desguisaments. Pichòta anecdòta, es Mr « Happy Meal » (lo qu’èra desguisat en Happy Meal) qu’a ganhat 300euros per lo melhor desguisament. Ai donc decidit de me desguisar per l’an que ven en Cheese Burger coma aquò ganharai d’argent d’un biais aisit !

(Corregit)

Un mescladís de flairas!

Dimenge passat me fagèri tendre un pièg per anar me gelar las gambas en Aveyron ! E òc, i fasiá mens dos al termomètre (mas bon amb lo vent, sentissiam mens quaranta !). I aviá de nèu e de glaveire. Tot aquò per qué ?! Per anar visitar una fabrica de fromatge ! Non pas de bon fromatge, de fromatge que pudís e qu’a tot plen de mosit ! Avètz devinat quin es ?

Lo Ròcafòrt !

Francament, sabi pas per vos, mas ieu m’agrada pas brica ! Lo gost es fastigós (puèi entre nosautres, ieu vòli pas manjar de daquòs tot poirit !). 
     Brèu, ja dins lo vilatge de Ròcafòrt i a sèt fabricas (los que demòran aila pensan ròcafòrt, manjan ròcafòrt ...) ! La que anèrem visitar èra la de la marca Société. La visita èra fa per una femna amb un fòrt accent del nòrd (d’accòrdi Ròcafòrt es al Nord del Sud mas bon es pas Calvadòs!), e aquela èra tot lassa d’explicar al monde la naissença de la fabrica, del fromatge e las tecnicas de fabricacion. Per un còp, èri francament decebuda de pas cap ausir un mot en occitan. N’i aviá pas un, ni dins las videos, ni mai sus los panèus d’explicacion. Bon en mai d’aquesta joiosa guida, la fabrica, enfin lo luòc ont se conserva los fromatges es dins las pèiras, es una mena de bauma ont i a un molon de corrent d’air per secar e transportar lo bactèri de fromatge en fromatge. Donc fa mai freg que defòra !!! E coma es una bauma i a força umiditat.

Vos passi l’episòdi de la visita, qu’es long e repetitiu.

    

    Èra a la fin de visita qu’i aviá la tasta que la gent esparava. Ieu, segiguèri ma familha e los conselhs de ma maire «  Lisa, aquel es lo melhor soi segur que te farà cambiar de vejaire .»:  tastèri tornar mai. Èra l’idèia mai marrida qu’aguèri. Me soi trapada coma una colhona amb lo fromatge orre dins la boca, sens poder  lo manjar ni l’escopir ! Ara la scena me fa pensar a un « sketch » de Gad Elmaleh, ont l’òme crusca dins un chocolat amb de liquor e es a còrrer de pertot dins la pèça per trapar la pobèla ! Brèu, èri dins la meteissa trapèla e francament  ma maire s’espetèt de rire talament aviái l’air d’una nècia !

     Partiguèrem amb un molon de ròcafòrts diferents dins la veitura (vos disi pas l’odor de m***** qu’i aviá). E dintrèrem a l’ostal, al caud !

Bon, per manjar de fromatge vertadier (e subretot per doblidar aqueste episòdi vergonhós), aguèrem fach amd d’amics, dissabte,  una rascleta amb tot plen de bon fromatges qu’aviam comprats al mercat de Ginhac lo matin ! E de castanhas per la fin del sopar.  Aquò èra perfièch !

(Corregit)

L'espòrt

Aquesta annada es marcada sus lo signe de l’espòrt. Ja per l’espòrt que vegèri e qu’anarai veire. Ja, la copa del monde de Tambornet fa un mes cresi (anetz veire l’article per saber tot subretot !).

 Ma primièra partida de fotbòl  (e òc ! e segurament la darrièra perqué es pro car): Arsenal/Montpelhièr. Unic  per la còla de  Montpelhièr d’èsser contra la còla d’Arsenal (d’aprèp los especialistas). Èra una polida partida, amb un ambient de folia ! Lo mond cantèron pendent tota la partida, i aviá de grands « Ah » a cada accion ! Non francament per l’ambient ai pas cap de pentiment (sonqu’aviài mal a las aurelhas a la fin). Aprèp los resultats èran un pauc decebents (coma sovent dins l’espòrt) per la còla de Montpellièr 1-2, quin pecat ! Soi pas encara una apassionada de fotbòl (lo serai pas jamai), mas èra un bon moment entre amics.

Fa doas setmanas que anèri veire un rescontre de « handball » (lo Laux li agrada pas lo handball perqué i a pas cap de traduccion) entre Montpelhièr e León (es una còla espanhòla). Bon coma i a agut aquesta istòria de pariatge (vau pas dintrar dins la polemica) i aviá pas totes los jogaires. Mas bon quin ambient ! Dintrèrem dins l’Arena, totes los partisan èran vestits parièr ! D’una camiseta blanca « I Supporte MAHB » (m’anatz dire bona operaccion de communicaccion, de segur !), semblava que los partisans fasián qu’uns. Èran força polits ! Per çò qu’es del rescontre i aguèt de suspens fins a la fin ! Las doas còlas se sarravan als resultats. N’i a agut de polits punts ! Mas un còp de mai (benlèu qu’es ieu que lor doni la guinha),Montpelhièr a pas capitat e s’es fach doblar dins las cincs darrièras minutas.

De segur, m’anatz dire quin va èsser lo rescontre que ven ? Fotbòl, Handball, Tambornet? Non, non, non aquesta annada soi pas encara anada veire una partida de rugbí, e aquò es pas normal. L’an passat ne veguèri mai d’una, e ara ai totjorn pas pres mos bilhets. Bon, daissi pas de costat lo rugby, perqué contunhi de seguir las partidas (coma aquela dimenjada amb lo rescontre supèrb entre Montpellièr /Sale) mas me cal bolegar per anar veire una partida abans que faga tròp freg !

A ! Ai doblidat de vos dire, es fach, ai pres mas plaças per lo BOTY (se sabetz pas ço qu’es, legissètz l’article precedent) del dissabte e me cal prendre las del dijòus e del divendres per la creaccion d’una pèça amb « lo crew » (se dís coma aquò dins lo monde del Break Dance) francès Pockemon e lo Vagabond Crew e per lo « Battle » dels òmes e las femnas.

(Corregit)

Dança!

    Benlèu o sabètz pas, mas soi une apassionada de dança ! Non pas de dança amb l’espectacle de fin d’annada (e los pichòts que fan la dança dels anets) , soi apassionada  de dança contemporanèa. Es pas aisit de parlar de dança, alara vos prepausi las creacions que m’agradan o mai ! D’en primièr es una pèça de Mourad Merzouki un celèbre coregraf de contemporanèu e de hip-hop. Fa cinc ans qu’ai vista aquela pèça, e m’agrada totjorn ! Es entrainanta perque los dançaires seguisson lo ritme de la musica qu’es alegra (benlèu perque son bresilians e qu'an pas cap de problèma per èsser en ritme amb la musica) ! Vaquí un exstrach qu’espèri vos va donar enveja de veire la creacion que se sonna Correria Agwa.

     Si avètz plan aimat (setz obligats d'aimar Mourad Merzouki), torna  passar a Narbona lo dimars 4 de decembre a 20h45, amb son espectacle qu'aviá presentat a Montpellièr Dança 2012, se sona Yo Gee Ti.

     Dins un autre genre, dos coregrafs se son associats dempuèi un brieu : Dominique Hervieu e Jose Montalvo. Trabalhan ensem dempuèi mai de vint ans, e dempuèi 2008 bailejan lo teatre de Chaillot a Paris. Lor creacion se compausan d’un mescladís de dança classica, modèrna, hip-hop, flamenco, africana e de circ. I a tanben una fòrta utilizacion de video projeccion, e aquò es de veire ! Vos conselhi coma pèça d’eles, la que se sona Good Morning, Mr Gershwin amb las musicas del compositor (qu’es Gershwin) que son francament força plan (son de jazz) ! E en mai, i a tot plen d’umor donc anatz-i ! E en mai, i a tot plen d’umor donc anatz-i !

Se volètz veire de causas mai estranhas (es a dire qu'es un pauc especial coma vision de la dança) vos proposi las creacions de Angelin Preljocaj que son genialas ! I a de grands decòrs (mai que grands), amb de costumes fachs per Jean Paul Gauthier (e òc lo tipe que pòrta totjorn una camiseta raida) e e una fòrta energia. Agachatz la vidèo, qu’es de la darrièra pèça qu’ai vista fa dos ans. M’agrada tan que l’ai vista dos còps ! Aquesta se sona Et suivront mille ans de calme ….

     Per los que son interessats per un dels balets mai conegut, vos conselhi d’anar agachar lo Bolero de Maurice Béjart amb la musica coneguda mondialament de Maurice Ravel que sona parièr. O sabi qu’en vidèo es totjorn mens plan (e òc perdèm 80% de las emocions), mas es a veire !

     

     Per los que son cagants (e que res lor agradan), dins un mes, lo dissabte 17 de novembre, a l’Arena i a lo BOTY (Battle Of The Year) es lo rendètz-vos de l’annada per veire los melhors dançaires de Break Dance del monde ! Es un eveniment qu’es acompanhat tota la setmana d’espectacles, e de rencontres entre los dançaires (que son francament d’ esportius de naut nivèl) e lo public. En mai, aquesta annada i a doas còlas francesa perquè avèm gagnhat l’an passat. Agachatz aquò e aprèp me diretz se vos a pas donat enveja de lo veire aquel BOTY !

(Corregit)

Mon vesin, encara el!

     Aquel dimècres dintèri dins ma cambra aprèp ma jornada (òrra jornada de cors !). E Aquí ! Que vesi ? E non pas mon vesin Hahaha (rire satanic !), las claus de mon vesin ! Sus la pòrta ! Amb la clau de sa veitura ! Mon cervèl  foncionava a la puissancia mila. Es lo moment o jamai de complir ma venjança. La porta entredobèrta, me sarravi de l’autre costat, e d’un còp…
     Hahaha (lo retorn del rire satanic), aquò èra çò qu’auriái degut far. Mas non. Puèi que soi una vesina gentilha , anèri picar a sa pòrta per li dire ont èran sas claus. E aquí, sospresa, mon vesin èra tot bravet ! Me faguèt  de galejadas, coma que "auriái pogut prene las claus" e mai d’unas de la meteissa mena. Me diguèt que sí ai de problema amb la musica, li dèvi dire… En fach, vau veire cossí se debana la resta de l’annada, mas aquò cambia mon vejaire sus el. 

(es la seguida de l'article precedent, mas trapi qu'es mai polit dins una autra fenèstra)

(Corregit)

Mon amor de vesin !

Tot lo monde a de vesins (d'accordi mai o mens pròches segondse venètz del centre de França o pas). En ma,i i a la mòda dels vesins a la television. L'ai vista qu'un còp mas i a una seria sus la cadena de l’ancian president (TF1 per pas la nomar). Donc vos vòli conta l'istòria del meu vesin, me diretz vòstres vejaires.

     Lo mieu es perfièch! Es lo vesin lo mai lis: quand me crosa dins lo corredor, m'agacha amb d'uèlhs de drac coma s’aviái un coissin astruci sus lo cap (sabetz plan, lo coissin del cosmonauta!). Me soi dich, bon aquel es pas charraire es pas grèu. Ai pas fach de temptativa de discutida, òm sap jamai se es chinès aurai de mal a li parlar. Mas non, auriái preferit que mon vesin siá mut....

     O vos disi entre vos e ieu, soi pas una apassionada de rap american, mas alara de rap francés veraiament pas. E mon vesin, lo mut, li agrada d'escotar aquelas musicas de longa. Me anatz dire, vos tanben vos agrada d'escotar de musica, normal. Mas trobatz normal d'escotar de musica a fons (lo mot es flac)? Ieu non, subre tot quand los parets son espéses coma de papièrs de cigareta (sabetz çò qu'es la ciutat universitària). Coma soi una filha que s'ocupa de çò que l'agacha pas, me soi dicha qu'en mai d'èsser mut, mon vesin aviá de problema de sordesa (lo paure me fa pena, dèu aver de problema de communicacion amb los autres).

NON,NON ,NON e NON ! Es pas aquò !

     Mon vesin es tot simplament un colhon (disi pas un autre mot sequenon vau èsser censurada). Es ni mut, ni sord es un òme qu'aima degun, levat lo rap (pèrque es un apassionat). Es talament caluc de rap que quand escota de longa sa musica (qu'aimi de mens en mens) canta tanben. Non, rectifiqui (benlèu s'escrich pas coma aquò =S ) canta pas, crida las paraulas amb sa votz clara e pregonda tal un jove qu'es a mudar.

     Pensatz qu'es acabat? Non, non, non. En mai d'aquò mon cantaire (o bramaire) de vesin es un fumaire que tuba tota la jornada la fenèstra e la porta dubèrtas, donc aquò sentis lo tabat dins lo corredor, los cagadors e las cambras.

     Brèu, mon vesin m'es un pauc util, pèrque s’èra estat perfièch auriai pas pogut far un supèrbe article sus el, amb tot plen d'amabilitat (e tot plen de fautas d'occitan tanben)!

(Corregit)

Ieu, m’agradariá de manjar un enfant !

     Se o sabetz pas encara,soi un enfant dins ma tèsta (d'accordi soi pas tròp granda tanpauc, mas bon o dises pas sequenon vau arrestar de mangar de sopa!). Coma soi un enfant, m'agradan los libres de pichòts fòrça força. E òc! Mai que mon libre de cabeç es Margot lo cagaraul (mai conegut sus lo nom de Margot l'escargot) e que dempuèi qu'èri tota pichòta lo legissi quant ai paur! Bon sètz pas obligats de contar aquò a tot lo mond ma reputacion de WF (= WonderFemna es plan non?) serà demolida .Aqueste, es un de mos libres  preferits benlèu perque lo crocodil es tot pichòt e qu'a la tèsta d'un paure malurós!  Entre autres, trapi que i a tot plen d'umor e que l'istòria es plan facha  (i a una evolucion) donc, l'ai portat al centre (aquel estiu) per lo legir als enfants, e esperavi qu'aqueste libre lor agradariá.

   

   

    

     Ieu que voliái èsser contenta, èri mai que contenta! Encantada ! Avèm legiguèrem aquesta istòria pendent tres setmanas! Es pas ieu que la volia legir cada jorn, mas los enfants. Ah! Me faguèt plaser de los veire amb los uèlhs plen de malícia e s'escacalassar tot al long del conte.

    

(Corregit)

   

Un cosmonauta dins la vila

        Oh! Mas qu'ai trapat dins un jornal pas tròp interessant (creses pas qu'es DirectMontpellièrPlus non non non)? Un novèla invencion que nos va far devenir mai que polits... Ja es una invencion per los qu'aiman pantalhar e far la prangièra. Me soi dich, çò qu'es per far la dormida es totjorn plan. Non! Mas podèm dire que lo concèpt es interessant: se copar del monde per semblar a un cosmonauta qu'a pas pres sa fusèu! D'acòrdi, me trufi un pauc d'aquela invencion. Mas me demandi se los qu'an d'idèias parièras son pas un pauc destorbats dins lor cap! Ok, es benlèu "SUPER/SUBRE PLAN" ( lo retorn de mon expression favorita!) per penequejar, mas bon pensatz que aurà de monde per portar aquò dins la Bibòc, o mai dins lo tram?

     Imaginatz vos enrodat de cosmonautas coma aquò dins lo tram, quand venètz lo matin a la facultat. O pièger, lo ser, quand vòstre vesin pica a vostra pòrta per vos demandar de far mens de bruch (amb aquel daquòs sus lo cap)! Non, non, non me fariá tròp paur. Bon aquò fariá un bon "remake" (es pas occitan mas bon fa plan) per un film de "zombies" (ai pas trapat la traduccion dins lo Tot En Un).

Lo coissin estruci (es son nom!)

De tot biais,lo vòli ensaja ! Lo va cercar dins una botiga un pauc a la mòda (e òc se trobarà pas a Tot a Dos Euros). E vos dirai se aquò es plan o pas.

(Corregit)

Mèfi !

Manca los accents (lo mai sovent d'un costat^^) qu'ai un problèma amb l'ordinador qu'es michant amb ieu! Me o cal demandar a Melania lèu lèu!

Lo Tambornet

     O sabetz ? Mas aquesta dimenjada i aviá la primièra copa del monde de tambornet! A Ginhac, pas possible! Espèri que conneissètz Ginhac, vila interplanetària amb sos monuments grandioses: La Font, Lo Pont e mai la Torre (que fa d'ombra a la Torre Eiffel!). Era pas l'eveniment regional, mas bon i aviá de monde per la Primièra copa del monde e subretot per Ginhac!

      Bon, vos rassugaran, i aviá pas que cincs còlas: Catalonha, Itàlia, Espanha, Brasil e França. Donc la dimenjada èra sufisenta per designar la melhora còla!

      E mai, i avia la copa del monde per los òmes mas tanben per las femnas (calia un momenton de revendicacion femenina). En mai d'aquò i aviá tot plen d'installacions espòrtivas per los enfants e los grands, d'iniciacion al Tambornet e d'espectacle de danças e de musicas d'Occitania.

      Ieu, me disiái que lo Tambornet èra parièr a agachar que lo tennis: cagant. M'expliqui, te cal far lo vira-vira amb la tèsta totas las trenta segondas per agachar la pelòta, e ieu, me confla de far aquò pendent una ora e mièja per veire de jogaires de tennis solets. Prefèri lo Tambornet, ja es un espòrt de còla e aimi plan ( i a mai de mond a agachar e se parlan, al revèrs del tennis ont fan de bruches poirrits) en mai d'aquò es un espòrt regional donc m'agrada! Sí aviatz vist los còps que se mandan dins lo morre  (la "cara" fa tròp femenin per los jogaires), aimariái pas èsser a lor plaça! Non francament, es un bon espectacle de veire en familha o entre amics, vesèm los jogaires se parlar, es lo mai sovent (dins la region) defòra donc podèm bronzar tanben.

     O sabi que volètz saber quin es lo venceire! Rotlament de tamborns ......

 França !  

                                    

Per mai d'informacions sus los resultats, anatz veire aquí ! 

 Vos ai pas demandatz, conneissètz lo Tambornet?

       Ja disi lo Tambornet per l'espòrt e lo Tamborin per la musica (ieu ai fach l'error tre la debuta!). Nos cal un pichòt bocin d'istòria... Lo Tambornet es un jòc de pauma (coma totes los jòcs de pelòtas), e se pòt jogar a l'interior o defòra. Segon las còlas, lo tambornet (l'objècte) es pas lo meteis. N'i a per lo servici (lo servici se fa coma al voleibòl, darrièr la linha de fons), n'i a d'autres per lo jòc al centre del terren. Per mai de nocions d'istòria, que conti pas plan coma Martel, anatz veire aquí !

   Per çò qu'interressar, podètz trobar de clubs aquí !

(Corregit)

Quin es lo copable?

     
    Soi a legir un roman en francès de Michael Connelly , un american e òc! que fa de romans força bons policièrs. Levat lo primièr qu'ai legit fa dos meses. Aquel èra caganhós, amb de noms de personnatges chinés que vos fan virar caluc talament se semblan! L'istòria èra glassa amb de violéncia familiala dins lo barri mai paure de la vila, que deviái virar los uèlhs per pas legir las orrors (e donc per pas legir grand causa).

       Aqueste es pas parier, ja los noms son normals (o podèm dire sens s'enganar) e se semblan pas totes. E mai, l'istòria debuta d'un biais un pauc estranh, sus la mort d'un òme (Meadows que pòdon tanben sonar Windows es mai aisit de se rapelar) dins un tunèl. Coma m’agradan los daquòs ont devèm se curar lo cervèl, m'agrada. Lo commisari es l'arquetipe del commisari, es a dire que degun l'aima pas, tuba de longa que ne fa cagar tot lo commissariat, es pas tròp agradiu e vièlh (l'òme perfièch!). Aqueste es pas tròp colhon, e es a cercar lo copable (normal m’anatz me dire es un roman policier), pendent que sos collègas pantaissan e romègan perque es dimenge. Aqueste mort sembla a un toxicoman perque a de traças de ponheduras sus los braces. Mas un detalh lo truca e se ditz qu'aquela enquista es pas tan evidenta  qu'aquò. Per resumir (perque vau pas vos faire lo contaire de cada episòdi de l'istòria) lo commisari fa un parelh amb Eleanor Wish del FBI (e òc vos trufatz pas es sérios) son a cercar los ligams amb un autre afar de cambriolatge de banca, son a trapar los copables. La victima (Meadows o Windows) èra sospeita per aquel crim. Bon e devinatz ço que s'es passat entre los dos policièrs? De segur, i a agut una nuèch dins un lièch (se i a pas d'amor i a pas cap d'interès ).

         Aquò es fach! L'ai acabat! Es "SUPER/SUBRE" plan (o sabi "Super plan" existís pas mas bon ai lo drech de modernisar la lenga!). Vos disi pas la fin sequenon auretz pas la sospresa coma ieu! E francament es plan ficelat! Vau ensajar de trobar un autre libre d'aquel autor.

(Corregit)