lundi 5 novembre 2012

Un mescladís de flairas!


Dimenge passat me fagèri tendre un pièg per anar me gelar las gambas en Aveyron ! E òc, i fasiá mens dos al termomètre (mas bon amb lo vent, sentissiam mens quaranta !). I aviá de nèu e de glaveire. Tot aquò per qué ?! Per anar visitar una fabrica de fromatge ! Non pas de bon fromatge, de fromatge que pudís e qu’a tot plen de mosit ! Avètz devinat quin es ?

Lo Ròcafòrt !

Francament, sabi pas per vos, mas ieu m’agrada pas brica ! Lo gost es fastigós (puèi entre nosautres, ieu vòli pas manjar de daquòs tot poirit !). 
     Brèu, ja dins lo vilatge de Ròcafòrt i a sèt fabricas (los que demòran aila pensan ròcafòrt, manjan ròcafòrt ...) ! La que anèrem visitar èra la de la marca Société. La visita èra fa per una femna amb un fòrt accent del nòrd (d’accòrdi Ròcafòrt es al Nord del Sud mas bon es pas Calvadòs!), e aquela èra tot lassa d’explicar al monde la naissença de la fabrica, del fromatge e las tecnicas de fabricacion. Per un còp, èri francament decebuda de pas cap ausir un mot en occitan. N’i aviá pas un, ni dins las videos, ni mai sus los panèus d’explicacion. Bon en mai d’aquesta joiosa guida, la fabrica, enfin lo luòc ont se conserva los fromatges es dins las pèiras, es una mena de bauma ont i a un molon de corrent d’air per secar e transportar lo bactèri de fromatge en fromatge. Donc fa mai freg que defòra !!! E coma es una bauma i a força umiditat.


Vos passi l’episòdi de la visita, qu’es long e repetitiu.
    

    Èra a la fin de visita qu’i aviá la tasta que la gent esparava. Ieu, segiguèri ma familha e los conselhs de ma maire «  Lisa, aquel es lo melhor soi segur que te farà cambiar de vejaire .»:  tastèri tornar mai. Èra l’idèia mai marrida qu’aguèri. Me soi trapada coma una colhona amb lo fromatge orre dins la boca, sens poder  lo manjar ni l’escopir ! Ara la scena me fa pensar a un « sketch » de Gad Elmaleh, ont l’òme crusca dins un chocolat amb de liquor e es a còrrer de pertot dins la pèça per trapar la pobèla ! Brèu, èri dins la meteissa trapèla e francament  ma maire s’espetèt de rire talament aviái l’air d’una nècia !
     Partiguèrem amb un molon de ròcafòrts diferents dins la veitura (vos disi pas l’odor de m***** qu’i aviá). E dintrèrem a l’ostal, al caud !
Bon, per manjar de fromatge vertadier (e subretot per doblidar aqueste episòdi vergonhós), aguèrem fach amd d’amics, dissabte,  una rascleta amb tot plen de bon fromatges qu’aviam comprats al mercat de Ginhac lo matin ! E de castanhas per la fin del sopar.  Aquò èra perfièch !

(Corregit)

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire